У век наш крытык сур'ёзнай
самакрытык агнявых
Мы падыходз м вельм грозна
Не да сябе, а да друг х.
Пыл нку бачым у суседа,
Ды што? - яго х не адна!
А сва м воку, да н м сьледам,
Не за важаем бервяна.
А крытык?.. Майстры з разборам,
- Не зн муць воч вышэй халя;
З гразёй зьмяшае, што йшчэ чора
Так падхал мна выхваля.
А крытык?.. Майстры з разборам,
- Не зн муць воч вышэй халя;
З гразёй зьмяшае, што йшчэ чора
Так падхал мна выхваля.
Безьл шн х захада, ухмылак
У канкурэнта на вынос
Мы стольк выл чым памылак, -
хоць Таму рэжся, як з пагроз.
Самаб чуемся ж часам,
Але зьлягка - гады рады,
Ды сё больш хвал м сябе сам,
Друг х б чуем за сяды.
А крытык?.. Майстры з разборам, -
Не зн муць воч вышэй халя;
З гразёй зьмяшае, што йшчэ чора
Так падхал мна выхваля.
А крытык ?.. Майстры з разборам, -
Не зн муць воч вышэй халя;
З гразёй зьмяшае, што йшчэ чора
Так падхал мна выхваля.
Вось я - пясьняр, я - л таратар.
Я тольк песьняй твару цуд,
А ён... аг тк аг татар,
Насьценгазетчык, сё тут...
Пазбыцца рапа ск х заскока
Мы не на чыл ся як сьлед
часта судз м аднабока
Друг х, сам х, падзе, сьвет.
А крытык ?.. Майстры з разборам, -
Не зн муць воч вышэй халя;
З гразёй зьмяшае, што йшчэ чора
Так падхал мна выхваля. |